رهبر عزیزم معذرت ...

* معذرت از اینکه ، عکس تو را در خانه ام ،ماشینم ،کیفم و حتّی جاکلیدی ام در جیبم گذاشتم ولی عکس سخنان تو عمل کردم


* معذرت به خاطر اینکه ، قرار بود سخنان و پیامهایت را آویزهٔ گوش قرار دهم ، پشت گوش انداختم.


* معذرت به خاطر منفعت طلبی و آسایش طلبی خودم! به جای اینکه خود را سپر تو قرار دهم و برای تو هزینه و آبرو دهم ، تو را سپر خود و هزینه برای کارهای نسنجیدهٔ خود کردم !


*معذرت از اینکه چه پستها و مقام ها که به نام تو کسب نکردم!(فقط با نام تو و عکس تو !نه لیاقت نداشتهٔ خودم)


* معذرت از اینکه ، از نام تو برای سرکوب و تخطئهٔ دشمنان شخصی خودم استفاده کردم. و هرکس حتی دوستان خود را بانام ضدولایت فقیه ازتو ونظام جداکردم وبیرون راندم( همان هایی که با من و منفعت شخصی من مشکل داشتند!)


* معذرت از اینکه چندسالی بود فقط عاشق عکس تو بودم و حتی آخر هیئتمان سرود ولایی مان را زمزمه میکردم و همیشه عاشقانه به تصاویرت در تلویزیون و دسکتاپ رایانه ام ! خیره می شدم وخیره خیره از کنارکلماتت و راهنمایی هایت گذشتم !


* معذرت از اینکه هر کاری را ( واقعا هرکاری را ) با نام تو پیشکش خلایق (همان برادران و خواهران دینی ام !) کردم.


* معذرت از اینکه چقدر از معنویتت و علمت و مدیریتت و وحتی ورزشت برای دیگران گفتم وگفتم ولی خودم.... نه از تحصیلم ، تحصیلی حاصل شد و نه...


* معذرت از بی خیالی و سستی خودم ! دیدم که چقدر از مطالعه و انس کم من باکتاب و قلم تاسف خوردی. دیدم که به قرآن و تدبّر در آن سفارش کردی .دیدم که ..... وفقط دیدم و دیدم و...بس!


* معذرت از اینکه ، به بهانهٔ (( ولایت پذیری )) به دیگران اجازه ندادم از مسئولین و مدیران(یعنی هم آنهایی که باید از آنها سوال شود ! ) سوال کنند.(انتقاد که جای خود دارد!) با تقدّس دادن های بی جای من به برخی ! حصن حصینی ایجاد شد که راحت باشند و آسوده ...


* معذرت از سرعت اضافهٔ خودم ! واز کندی ملال آور خودم ! قرار بود راه بَر من باشی وکسی که راه را نشان می دهد. ولی قبل از تو راه را رفته بودم!



* ودر آخر معذرت از بی تقوایی خودم . قرار بود سربازت باشم .سربارت شدم.